ตี่ ๑ หมายถึง น. การเล่นอย่างหนึ่งของเด็ก ไม่จํากัดจํานวนผู้เล่นโดยขีดเส้นแบ่งเขตระหว่างผู้เล่น ๒ ฝ่าย และจํากัดเขตด้านกว้างและด้านหลังด้วย ผู้เล่นแบ่งเป็น ๒ฝ่าย จํานวนเท่า ๆ กัน คนตี่จะวิ่งออกจากเส้นแบ่งเขตโดยกลั้นใจร้องเสียง “ตี่” ตลอดเวลาที่เข้าไปอยู่ในเขตตรงข้าม พยายามใช้มือฟันฝ่ายตรงข้ามให้มากที่สุด และพยายามวิ่งกลับเข้าเขตของตนให้ได้ฝ่ายตรงข้ามก็ต้องพยายามไม่ให้ถูกฟัน และหาโอกาสจับคนตี่ไว้มิให้กลับไปได้, ตี่จับ หรือ ตี่เสียงก็เรียก. ก. วิ่งร้องตี่ไป.
น. ชื่อการเล่นตี่ชนิดหนึ่งที่ผู้ตี่ไม่ทําเสียง 'ตี่' ในเวลาเล่น คือต้องหุบปากตลอดเวลาการหุบปากเท่ากับการออกเสียงตี่ อ้าปากเมื่อใดเท่ากับสิ้นเสียงตี่เมื่อนั้น.
น. ชื่อการเล่นตี่ชนิดหนึ่งใช้มือตบหลังเมื่อไล่ทัน.
(ถิ่น–อีสาน) ก. แหวกออก, ถ่างออก, เช่น ตี่ฝา ว่าถ่างฝา ตี่ตา ว่า ถ่างตา.
น. เรียกตาที่หนังตาบนตกลงมาจนเกือบปิด ทำให้เบิกตากว้างไม่ได้ ว่า ตาตี่.
น. ชื่อนกชนิด Megalaima haemacephala ในวงศ์Megalaimidae เป็นนกโพระดกที่เล็กที่สุด ตัวเขียวคอเหลือง อกแดง หน้าผากแดง ขอบตาเหลือง ทํารังในโพรงไม้ กินผลไม้ เช่น ลูกไทร มักเกาะบนต้นไม้สูงร้องเสียง “ป๊ก ๆ” เป็นจังหวะสมํ่าเสมอ.
น. อวัยวะส่วนล่างสุดของคนหรือสัตว์ นับตั้งแต่ใต้ข้อเท้าลงไป สําหรับยืนหรือเดินเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นหรือส่วนล่างของสิ่งบางอย่าง เช่น ตีนม่าน ตีนมุ้ง; ชาย,เชิง, เช่น ตีนท่า ตีนเลน.
น. เครื่องหมายกากบาทมีรูปดังนี้ + หรือ x, ไม้จัตวามีรูปดังนี้ ?; เรียกรอยย่นซึ่งปรากฏที่หางตามีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นว่า ตีนกา.